Ze geven blikvoer - oh God - waarom?

Nu raken ze me bijna op een zere plek - ik was een "blikvoer tegenstander" sinds het "Chappi en Loyal tijdperk" van mijn "jeugdhonden" van oma, oom en tante. Het "spul" stonk als de pest (de hond daarna ook), trok maden aan als vliegen en ik huiverde bij het zien van het openen van het blik en het luide woord: FRESSI....

Toen ik ouder werd, besloot ik zelf mijn latere honden nooit blikvoer aan te bieden, maar vers (barf, zoals het tegenwoordig heet). Net zoals mijn ouders onze honden gaven. Voornamelijk rauw vlees, groenten, kruiden en fruit.

Natuurlijk rook de verse pens ook niet naar Chanel No. 5, maar de honden roken de geur niet, integendeel - ze roken lekker naar honden en ontwikkelden zich al op jonge leeftijd uitstekend. Zolang ik twee grote honden had, ging alles goed met moeder natuur - gewoon normaal.

Toen ik echter begon met het fokken van kleine rassen, leerde ik de verschillende soorten droog hondenvoer kennen van de meest uiteenlopende fabrikanten en fokkers die hun puppy's met dit hondenvoer opvoedden en welk voer de honden moesten krijgen als ze zich tot op hoge leeftijd ontwikkelden.

Ik moet toegeven, ik heb het gedaan - ik heb droog gevoerd - het was heel gemakkelijk om het zakje hondenvoer open te scheuren, het netjes in de voerbak te doen en mijn kleine schatjes te laten eten - zonder enige geur. Er waren geen vliegen rond de etensbak (extreem als je in een landelijk gebied met boerderijen woont), geen ruimtegebrek in de auto - geen rommel in de bak en rond de mond - en de puppy's gedijden en zouden gedijen.

Ik denk niet dat er een droog hondenvoer is dat ik niet heb geprobeerd voor mijn honden, gedeeltelijk of af en toe, in de loop van zoveel jaar. Er wordt veel beloofd en de dierenvoedingsindustrie wil ook geld verdienen. Het heeft me een tijdje gekost om uit deze bijna vervloekte comfortzone voor hondeneigenaren te komen - nee, om mezelf ervan te overtuigen deze onzin los te laten zonder een slager als tweede man te nemen. Overigens heb ik mijn honden nooit uitsluitend droogvoer gegeven, mijn slechte gevoel zou toen nog veel erger zijn geweest - maar ik moet bekennen, 3-4 keer per week was er droogvoer, vooral op vakantie - en dan uitsluitend.

Omdat ik de slagers in het zuiden niet per se blindelings vertrouwde en hun "high-society meat" niet betaalbaar zou zijn geweest voor het aantal honden dat ik had. -Varkensvlees heb ik nooit gegeten - ook al was het daar goedkoop te koop.
Testen van Stiftung Warentest, bijvoorbeeld, op twee bekende goedkope discounters, kwamen mij en mijn hersenen goed van pas - omdat ze nu ook een stevige greep op het buitenland hebben, zodat ik mijn vakantierantsoen hondenvoer ter plaatse kon kopen en er ruimte in de auto was voor andere dingen. Zoals veel van mijn hondenvrienden gebruikte ik het woord "testwinnaar" om mijn geweten te sussen, want ik zorgde er tenslotte voor dat mijn viervoeters een "gezonde" droge voeding kregen.

Natuurlijk heb ik als fokker veel cursussen gevolgd om bij te leren of na te denken - keer op keer woonde ik voedingsseminars bij die door verschillende hondenvoerbedrijven werden georganiseerd en hoorde ik wat slecht en wat goed was.
Na elke informatieavond stelde ik mezelf echter steeds meer vragen.

Waarom en waarom doe ik dit met droogvoer? Waar halen wilde honden droogvoer vandaan? - Eet een kleine hond andere dingen dan een grote hond? Waarom eten puppy's in het wild geen voer met speciale ingrediënten of toevoegingen? Waarom is er seniorenvoer voor oudere honden? Mogen mijn kinderen elke dag chips eten?

Ik kwam (eindelijk) aan het eind van mijn Latijn toen ik een voedingsevenement bijwoonde waar erop werd gewezen dat een hond nooit de hoeveelheid water per dag kan opnemen die hij nodig heeft om zijn waterhuishouding te reguleren door droogvoer te geven en dat puppy's ziekvoer krijgen door de droge brokken te weken zodat ze het makkelijker kunnen eten. Ik was erg bezorgd en stopte meteen met het geven van droogvoer.

Ik realiseerde me echter al snel dat ik mijn grenzen aan het bereiken was in mijn keuken als het ging om koken voor mijn hele roedel, want per slot van rekening eist de familie ook haar eigen eten en van bijna geen enkele "vakantiehondenoppas" kan verwacht worden dat ze mijn honden elke dag vers voer geeft of voor ze kookt. Dus - nog een probleem - en geen klein.
Passend bij mijn probleem vertelde een vriend me destijds dat er eigenlijk natvoer op de markt was dat niet alleen 1 "koe-oog-centimeter" vlees per blik van 1 kg bevatte, maar dat ook nog eens voor 96% uit vers vlees bestond en bovendien van een chemievrije kwaliteit was die ik in principe met een beetje kruiden als zondagse maaltijd aan mijn gezin kon serveren. Het is geen slechte gedachte als je je realiseert dat voor de productie van dit Zweedse voedsel dezelfde criteria gelden als voor dingen die voor menselijke consumptie worden geproduceerd.

Ik dacht er al een tijdje over om over te stappen, maar dit gaf me de kans om echt alles onder de knie te krijgen en mijn honden weer optimaal gezond te voeren. Dus ik durfde een test te doen met vier van mijn honden gedurende 2 maanden en voerde hen Anifit.

Ik werd geholpen door het feit dat op dat moment een van mijn teven, die onlangs een groot nest had gehad, problemen had met haar fysieke conditie en ik wist uit ervaring dat het minstens 4 weken duurt tijdens de duur van de dracht om de moederhond terug te brengen naar ongeveer haar oorspronkelijke fitheid en uiterlijk.
Ik begon met de verandering van voeding en was in het begin aangenaam verrast dat er geen grote negatieve reacties waren. Natuurlijk moest het maagdarmkanaal zich aanpassen. De honden reageerden allemaal gunstiger dan ik had verwacht en ik merkte positieve veranderingen na de eerste week. De honden poepten minder dan normaal, wat voor mij bewees dat het voer beter werd benut en mijn moederhond, die er op dat moment meer uitzag als een geplukte kip dan als een trotse mops, onderging binnen de eerste 4 weken een verandering die ik nog nooit had gezien.

De foto's van "voor" en "na" spreken voor zich.

Dit ervaringsverslag is automatisch vertaald.